معجزه قران و ادعیه

۵۸۷۰.رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله :دَعوةٌ فی السِّرِّ تَعدِلُ سبعینَ دَعوةً فی العَلاَنِیَةِ . ^۱

۵۸۷۱.الإمامُ الصّادقُ علیه السلام :ما یَعلَمُ عِظَمَ ثوابِ الدُّعاءِ و تَسْبیحِ العبدِ فیما بینَهُ و بَینَ نفسِهِ إلاّ اللّهُ تبارَکَ و تعالى. ^۲

(انظر) الذکر : باب 1356 .

۵۸۷۲.الإمامُ الصّادقُ علیه السلام :ما اجتَمَعَ أربعةُ رَهطٍ قَطُّ على أمرٍ واحدٍ فَدَعَوا اللّهَ إلاّ تَفَرَّقُوا عن إجابَةٍ . ^۳

۵۸۷۳.عنه علیه السلام :کان أبی إذا حَزَبَهُ أمرٌ جَمَعَ النّساءَ و الصِّبیانَ ثمّ دَعا و أمَّنُوا ^۴. ^۵

(انظر) الریاء : باب 1423 .

۵۸۷۰.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :یک دعاى پنهانى برابر است با هفتاد دعاى آشکار .

۵۸۷۱.امام صادق علیه السلام :عظمتِ ثوابِ دعا و تسبیحى را که بنده در خلوت خویش کند، جز خداوند تبارک و تعالى کسى نداند .

۵۸۷۲.امام صادق علیه السلام :هیچ گاه چهار نفر گرد نیامدند و براى مطلبى به درگاه خدا دعا نکردند ، مگر این که با اجابت آن دعا از هم پراکنده شدند .

۵۸۷۳.امام صادق علیه السلام :هرگاه امر دشوار و ناگوارى براى پدرم پیش مى آمد، زنان و کودکان را گرد مى آورد و سپس دعا مى کرد و آنها آمین مى گفتند . ^۶

۵۸۷۴.رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله :اُدْعُوا اللّهَ و أنتُم مُوقِنونَ بالإجابَةِ . ^۱

۵۸۷۵.الإمامُ الصّادقُ علیه السلام :إذا دَعَوتَ فَأقبِلْ بقَلبِکَ ، و ظُنَّ حاجَتَکَ بالبابِ . ^۲

۵۸۷۶.عنه علیه السلام :إذا دَعَوْتَ فَظُنَّ أنّ حاجَتَکَ بالبابِ . ^۳

۵۸۷۷.رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله :مَن أدّى فَریضَةً فَلَهُ عِندَ اللّهِ دَعوَةٌ مُستَجابَةٌ . ^۴

۵۸۷۸.الإمامُ الصّادقُ علیه السلام :ثلاثةُ أوقاتٍ لا یُحجَبُ فیها الدُّعاءُ عن اللّهِ : فی أثَرِ المکتوبةِ ، و عند نُزُولِ القَطْرِ ، و ظُهورِ آیةٍ معجزةٍ للّهِ فی أرضِهِ . ^۵

۵۸۷۹.عنه علیه السلام :قالَ رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله خیرُ وقتٍ دَعَوتُم اللّهَ عزّ و جلّ فیهِ الأسحارُ ، و تلا هذهِ الآیةَ فی قولِ یعقوبَ علیه السلام : «سَوْفَ أسْتَغْفِرُ لَکُمْ رَبِّی» ^۶و قال : أخَّرَهُم إلى السَّحَرِ . ^۷

۵۸۷۴.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :خداوند را با حال یقین به اجابت بخوانید .

۵۸۷۵.امام صادق علیه السلام :هر گاه دعا مى کنى با دل [به خدا] روى آر و چنین پندار که حاجت و خواسته تو بر در خانه است .

۵۸۷۶.امام صادق علیه السلام :چون دعا مى کنى چنین خیال کن که حاجتت بر در خانه است .

۵۸۷۷.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :هر که نمازى واجب به جاى آورد ، نزد خداوند دعایى مستجاب دارد .

۵۸۷۸.امام صادق علیه السلام :در سه زمان دعا از خداوند پوشیده نمى ماند : بعد از اداى فریضه ، هنگام بارش باران، و هنگام پدیدار شدن نشانه اى از اعجاز خدا در زمین.

۵۸۷۹.امام صادق علیه السلام :پیامبر خدا صلى الله علیه و آله فرمود : بهترین زمان براى این که خداوند عزّ و جلّ را بخوانید سحرگاهان است. سپس این آیه را که نقل سخن یعقوب علیه السلام است تلاوت کرد : «بزودى از پروردگار خود براى شما آمرزش مى خواهم» . و فرمود : [دعا کردن براى] آنها را به وقت سحر موکول کرد .

۵۸۸۰.عنه علیه السلام :مَن عادَ مریضا فی اللّهِ لم یَسْألِ المریضُ للعایدِ شیئا إلاّ استَجابَ اللّهُ لَهُ . ^۱

۵۸۸۱.رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله :إنَّ اللّهَ یُحِبُّ السائلَ اللَّحُوحَ . ^۲

۵۸۸۲.عنه صلى الله علیه و آله :رَحِمَ اللّهُ عبدا طَلَبَ مِن اللّهِ عزّ و جلّ حاجةً فَألَحَّ فی الدُّعاءِ ، اُستُجِیبَ لَهُ أو لم یُستَجَبْ لَهُ . ^۳

۵۸۸۳.بحار الأنوار :فیما ناجَى اللّهُ تَعالى به موسى : یا موسى ......... اُدعُ دُعاءَ الطامِعِ الراغِبِ فیما عِندی ، النادمِ على ما قَدَّمَتْ یَداهُ . ^۴

۵۸۸۴.بحار الأنوار :أیضا : اُنظُرْ حینَ تَسألُنی کَیفَ رَغبَتُکَ فیما عِندی؟ ^۵

۵۸۸۵.بحار الأنوار :مَکتوبٌ فی التَّوراةِ : ألِحُّوا فی الدُّعاءِ تَشْمَلکُمُ الرَّحمةُ بالإجابَةِ و تُهَنِّیکُمُ العافِیةُ . ^۶

۵۸۸۰.امام صادق علیه السلام :هر کس براى خدا از بیمارى عیادت کند ، هر دعایى که آن بیمار براى او بکند، خداوند اجابت فرماید .

۵۸۸۱.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :خداوند ، حاجت خواه اصرار کننده را دوست دارد .

۵۸۸۲.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :خدا رحمت کند بنده اى را که از خداوند عزّ و جلّ حاجتى بخواهد و در دعا [براى آن حاجت] پافشارى کند ، خواه دعایش اجابت شود و یا نشود .

۵۸۸۳.بحار الأنوار :از نجواهاى خداوند متعال با موسى است که : اى موسى! . . . مانند آن کسى دعا کن که به آنچه نزد من است طمع بسته و رغبت دارد و از کرده خویش پشیمان است .

۵۸۸۴.بحار الأنوار :از نجواهاى خداوند متعال با موسى است که : بنگر که وقتى از من درخواست مى کنى، رغبت تو به آنچه نزد من است ، چگونه مى باشد ؟

۵۸۸۵.بحار الأنوار :در تورات آمده است : در دعا پافشارى مى کنید ، تا با اجابتِ دعا ، رحمت [خدا] شما را فراگیرد و عافیت به شما شاد باش گوید .

۵۸۸۶.بحار الأنوار :أیضا : مَن رجا مَعروفی ألَحَّ فی مَسألَتی . ^۱

۵۸۸۷.الإمامُ علیٌّ علیه السلام :فَألْحِحْ علَیهِ فی المَسألَةِ یَفتَحْ لکَ أبوابَ الرَّحمَةِ . ^۲

۵۸۸۸.الإمامُ الباقرُ علیه السلام :إنَّ اللّهَ عزّ و جلّ کَرِهَ إلْحاحَ النّاسِ بَعضِهِم على بعضٍ فی المَسألَةِ و أحَبَّ ذلکَ لنفسِهِ . ^۳

۵۸۸۹.عنه علیه السلام :و اللّهِ لا یُلِحُّ عبدٌ مُؤمِن علَى اللّهِ عزّ و جلّ فی حاجتِهِ إلاّ قضاها لَهُ . ^۴

(انظر) المناجاة : باب 3795 .

۵۸۹۰.الإمامُ علیٌّ علیه السلام :یا صاحِبَ الدُّعاءِ ، لا تَسأل عَمّا لا یَکونُ و لا یَحِلُّ . ^۵

۵۸۹۱.عنه علیه السلامـ عِندَ ما سُئلَ عَن أضَلِّ الدَّعَواتِ ـ: الدَّاعی بِما لا یَکونُ . ^۶

۵۸۸۶.بحار الأنوار :در تورات آمده است : کسى که به احسان و خوبى من امیدوار باشد ، در خواهش از من پافشارى مى کند .

۵۸۸۷.امام على علیه السلام :در مسئلت از خدا پافشارى کن، تا درهاى رحمت به رویت گشوده شود .

۵۸۸۸.امام باقر علیه السلام :خداوند عزّ و جلّ پافشارى مردمان در خواهش از یکدیگر را ناخوش مى دارد، امّا این کار را نسبت به خودش دوست دارد .

۵۸۸۹.امام باقر علیه السلام :به خدا سوگند هیچ بنده مؤمنى در حاجت خود به درگاه خداوند عزّ و جلّ اصرار نورزد، مگر آن که حاجتش را بر آورد .

۵۸۹۰.امام على علیه السلام :اى کسى که دعا مى کنى! آنچه را ناشدنى و نارواست از خدا مخواه .

۵۸۹۱.امام على علیه السلامـ در پاسخ به این سؤال که بى اثرترین دعاها کدام است ـفرمود : دعا براى چیزهاى ناشدنى .

۵۸۹۲.عنه علیه السلام :قُلتُ : اللّهُمَّ لا تُحْوِجْنی إلى أحَدٍ مِن خَلقِکَ ، فَقالَ رَسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله : یا عَلیُّ ، لا تَقولَنَّ هکَذا فَلَیسَ مِن أحَدٍ إلاّ وَ هُوَ مُحتاجٌ إلى النّاسِ . قالَ : فَقُلتُ : کَیفَ یا رَسولَ اللّهِ ؟ قالَ : قُل : اَللّهُمَّ لا تُحْوِجْنی إلى شِرارِ خَلقِکَ . ^۱

۵۸۹۳.عنه علیه السلامـ وَ قَد سَمِعَ رَجُلاً یَقولُ : اللّهُمَّ إنّی أعوذُ بِکَ مِنَ الفِتنَةِ ـ: أراکَ تَتَعَوَّذُ مِن مالِکَ وَ وُلدِکَ ، یَقولُ اللّهُ تَعالى : «إِنَّما أمْوالُکُم و أوْلادُکُم فِتنَةٌ» ^۲و لکِن قُل : اللّهُمَّ إنّی أعوذُ بِکَ مِن مُضِلاَّتِ الفِتَنِ . ^۳

۵۸۹۴.الإمامُ الصّادقُ علیه السلامـ لَمّا سُئلَ عَن قَولِهِ تَعالى :«وَ لاَ تَتَمَنَّوا ما فَضَّلَ اللّهُ بِهِ بَعْضَکُمْ عَلَى بَعْضٍ» ^۴ـ: لا یَتَمَنَّى الرَّجُلُ امرَأةَ الرَّجُلِ و لاَ ابْنَتَهُ ، و لکنْ یَتَمَنّى مِثْلَهما . ^۵

۵۸۹۵.تنبیه الخواطر عن رسولِ اللّهِ صلى الله علیه و آله :لا یَزالُ النّاسُ بِخَیرٍ ما لَم یَستَعجِلُوا ، قیلَ : یا رَسولَ اللّهِ صَلَّى اللّهُ عَلَیکَ وَ کَیفَ یَستَعجِلُونَ ؟ قالَ : یَقولونَ : دَعَوْنا فَلَم یُستَجَبْ لَنا . ^۶

۵۸۹۲.امام على علیه السلام :عرض کردم : پروردگارا ! مرا محتاج هیچ یک از آفریدگانت مگردان . رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود : اى على! چنین مگو ؛ زیرا هیچ کس نیست که محتاج دیگران نباشد . عرض کردم : پس ، چه بگویم ، اى رسول خدا؟ فرمود : بگو : خدایا! مرا محتاج آفریدگانِ بدِ خود مفرما .

۵۸۹۳.امام على علیه السلامـ آنگاه که شنید مردى مى گوید : خدایا! از فتنه به تو پناه مى برم ـفرمود : مى بینم که از مال و فرزندت به خدا پناه مى برى . خداوند متعال مى فرماید : «همانا داراییها و فرزندان شما فتنه (مایه آزمایش) هستند» . [این گونه مگو ]بلکه بگو : خدایا! من از فتنه‌هاى گمراه کننده به تو پناه مى برم .

۵۸۹۴.امام صادق علیه السلامـ در پاسخ به سؤال از آیه «آن چیزهایى را که خدا بعضى از شما را به آنها بر بعضى دیگر برترى داده است، آرزو مکنید» ـفرمود : نباید انسان آرزوى زن و دختر کسى را بکند ، بلکه باید مانند آنها را آرزو کند [که خدا به او بدهد] .

۵۸۹۵.تنبیه الخواطر :پیامبر خدا صلى الله علیه و آله فرمود : مردم تا زمانى که شتاب به خرج ندهند، پیوسته در خیر و خوبى خواهند بود . عرض شد : اى رسول خدا ! درود خدا بر تو ، چگونه شتاب به خرج مى دهند؟ فرمود : به این که بگویند : دعا کردیم، اما مستجاب نشد .

۵۸۹۶.الإمامُ الصّادقُ علیه السلام :إنَّ العَبدَ إذا دَعا لَم یَزَلِ اللّهُ تَبارَکَ وَ تَعالى فی حاجَتِهِ ما لَم یَسْتَعجِلْ . ^۱

۵۸۹۷.عنه علیه السلام :إنَّ العَبدَ إذا عَجَّلَ فَقامَ لِحاجَتِهِ یَقولُ اللّهُ تَعالى: اِستَعجَلَ عَبدِی ، أ تَراهُ یَظُنُّ أنَّ حَوائجَهُ بِیَدِ غَیری ؟! ^۲

۵۸۹۸.الکافی عن أبی بصیر عن الإمام الصّادقِ علیه السلام :لا یَزالُ المُؤمِنُ بِخَیرٍ و رَجاءَ رَحمَةٍ مِنَ اللّهِ ما لَم یَستَعجِلْ فَیَقنَطُ وَ یَترُکُ الدُّعاءَ . قُلتُ لَهُ : کَیفَ یَستَعجِلُ ؟ قالَ : یَقولُ : قَد دَعَوتُ مُنذُ کَذا و کَذا و ما أرَى الإجابَةَ ! ^۳

۵۸۹۹.رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله :قالَ اللّهُ تَبارَکَ و تَعالى : یا بنَ آدَمَ ، أطِعْنی فیما أمَرتُکَ ، و لا تُعَلِّمْنی ما یُصلِحُکَ . ^۴

۵۹۰۰.الإمامُ علیٌّ علیه السلام :قالَ اللّهُ عزّ و جلّ مِن فَوقِ عَرشِهِ : یا عِبادِی ، اُعبُدُونی فیما أمَرتُکُم بِهِ ، وَ لا تُعَلِّمُونی ما یُصلِحُکُم ، فَإنّی أعلَمُ بِهِ و لا أبخَلُ علیکم بِمَصالِحِکُم . ^۵

۵۸۹۶.امام صادق علیه السلام :هرگاه بنده دعا کند ، خداوند تبارک و تعالى پیوسته در فکر حاجت اوست، به شرط آن که بنده شتاب به خرج ندهد .

۵۸۹۷.امام صادق علیه السلام :هر گاه بنده شتاب کند و از حاجتْ خواهى خود [از خدا] دست بکشد، خداوند متعال فرماید : بنده ام عجله کرد ؛ گویى مى پندارد که نیازهاى او را کسى جز من برآورده مى کند .

۵۸۹۸.الکافىـ به نقل از أبو بصیر ـاز امام صادق علیه السلام : مؤمن پیوسته در خیر و امیدوارى و رحمت خداست مادام که عجله نشان ندهد و نومیدانه دست از دعا نکشد . [راوى مى گوید : ]عرض کردم : چگونه عجله نشان مى دهد؟ فرمود : مى گوید: مدّتهاست دعا مى کنم و اجابتى نمى بینم.

۵۸۹۹.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :خداوند تبارک و تعالى فرموده است : اى آدمیزاد! از فرمانى که به تو داده ام اطاعت کن و صلاح کار خود را به من نیاموز .

۵۹۰۰.امام على علیه السلام :خداوند عزّ و جلّ از فراز عرش خود فرمود: اى بندگان من! مرا عبادت کنید بر اساس آنچه به شما دستور داده ام و به من نیاموزید که چه چیز به صلاح شماست ؛ زیرا من به آن داناترم و آنچه را به صلاح شماست از شما دریغ نمى کنم .

۵۹۰۱.بحار الأنوار :إنَّ اللّهَ أوحَى إلى داوود علیه السلام : یا داوود ، إنّه لَیسَ عبدٌ مِن عبادِی یُطِیعُنی فیما آمُرُهُ إلاّ أعطَیتُهُ قَبلَ أن یَسألَنی ، و أستَجِیبُ له قَبلَ أن یَدعُوَنی . ^۱

۵۹۰۲.رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله :قالَ اللّهُ تَعالى : مَن شَغَلَهُ ذِکری عن مَسألَتی أعطَیتُهُ أفضَلَ ما اُعطِی السائلینَ . ^۲

۵۹۰۳.عنه صلى الله علیه و آله :مَن شَغَلَتهُ عِبادةُ اللّهِ عن مَسألَتِهِ أعطاهُ اللّهُ أفضَلَ ما یُعطِی السائلینَ . ^۳

۵۹۰۴.عنه صلى الله علیه و آله :قالَ اللّهُ تَعالى : مَن شَغَلَهُ ذِکری عن مَسألَتی أعطَیتُهُ قَبلَ أنْ یَسألَنی . ^۴

۵۹۰۵.عنه صلى الله علیه و آله :یقولُ اللّهُ : مَن شَغَلَهُ ذِکری عن مَسألَتی أعطَیتُهُ فوقَ ما اُعْطِی السائلینَ . ^۵

۵۹۰۶.فاطمةُ الزَّهراءُ علیها السلام :مَن أصعَدَ إلى اللّهِ خالصَ عبادَتِهِ أهبَطَ اللّهُ عزّ و جلّ له أفضَلَ مَصلَحَتِهِ . ^۶

۵۹۰۱.بحار الأنوار :خداوند به داوود علیه السلام وحى فرمود که : اى داوود! هیچ بنده اى نیست که از فرمان من اطاعت کند ، مگر آن که خواسته او را پیش از آن که بگوید برآورم و پیش از آن که مرا بخواند پاسخش گویم .

۵۹۰۲.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :خداوند مى فرماید : کسى که یاد من او را از خواهش از من بازدارد، بالاتر از آن چیزى که به سائلان مى دهم او را عطا کنم .

۵۹۰۳.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :هر کس عبادت خدا او را از مسئلت از او غافل سازد، خداوند بهترین چیزى را که به سائلان خود مى دهد، عطایش فرماید .

۵۹۰۴.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :خداوند متعال فرموده است : هر کس یاد من او را از مسئلت از من غافل کند ، پیش از آن که از من بخواهد به او عطا مى کنم .

۵۹۰۵.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :خداوند متعال فرموده است : هر کس چنان به یاد من باشد که فراموش کند چیزى از من بخواهد، بالاترین چیزى را که به سؤال کنندگان مى دهم، به او عطا کنم .

۵۹۰۶.فاطمه زهرا علیها السلام :هر که عبادت خالصانه خود را به درگاه خدا فرا برد ، خداوند عزّ و جلّ بهترین کارى را که به صلاح اوست برایش فرو فرستد .

۵۹۰۷.الإمامُ الصّادقُ علیه السلام :إنَّ العبدَ لَیَکونُ لَهُ الحاجَةُ إلَى اللّهِ عزّ و جلّ فیَبدأُ بالثناءِ و الصلاةِ على محمّدٍ و آلِ محمّدٍ حتّى یَنْسَى حاجَتَهُ فَیَقضِیها اللّهُ لَهُ مِن قَبلِ أنْ یَسألَهُ . ^۱

۵۹۰۸.عنه علیه السلام :لقد دَعَوتُ اللّهَ مَرَّةً فاستَجابَ و نَسِیتُ الحاجَةَ ، لأنّ استجابَتَهُ بِإِقبالِهِ على عبدِهِ عند دَعوَتِهِ أعظَمُ و أجَلُّ مِمّا یُریدُ مِنهُ العبدُ و لَو کانَت الجَنَّةَ و نَعِیمَها الأبَدَ . ^۲

(انظر) العبادة : باب 2464 .

۵۹۰۹.الإمامُ الحسنُ علیه السلام :أنا الضَّامِنُ لِمَن لَم یَهجُسْ فی قلبِهِ إلاّ الرّضا أن یَدعُوَ اللّهَ فَیُستَجابَ لَهُ . ^۳

۵۹۱۰.الإمامُ زینُ العابدینَ علیه السلام :مَن لم یَرجُ النّاسَ فی شیءٍ و رَدَّ أمرَهُ إلى اللّهِ عزّ و جلّ فی جمیعِ اُمورِهِ استَجابَ اللّهُ عزّ و جلّ لَهُ فی کلِّ شیءٍ . ^۴

۵۹۰۷.امام صادق علیه السلام :هرگاه بنده را به درگاه خداوند عزّ و جلّ حاجتى باشد و پیش از طلب حاجتِ خود، زبان به ستایش [خدا ]و درود فرستادن بر محمّد و خاندان محمّد بگشاید، چندان که یادش برود حاجتى نیز داشته است، خداوند حاجت او را ، پیش از آن که بخواهد ، برآورد .

۵۹۰۸.امام صادق علیه السلام :یک بار خداى را خواندم و او پاسخم را داد، من حاجت خود را از یاد بردم ؛ زیرا پاسخ دهى خدا از روى اقبالِ او به بنده اش در هنگام دعا، بسى بزرگتر و ارزشمندتر است از آنچه بنده از او مى خواهد ، حتى اگر خواسته اش بهشت و نعمتهاى جاویدان آن باشد .

۵۹۰۹.امام حسن علیه السلام :کسى که در دلش هوایى جز خشنودى [خدا] نگذرد، من ضمانت مى کنم که خداوند دعایش را مستجاب کند .

۵۹۱۰.امام زین العابدین علیه السلام :هر که در هیچ کارى به مردم امید نبندد و همه کارهاى خود را به خداوند عزّ و جلّ وا گذارد، خداوند هر خواسته اى که او داشته باشد اجابت کند .

۵۹۱۱.الإمامُ الصّادقُ علیه السلام :إذا أرادَ أحدُکُم أن لا یَسألَ رَبَّهُ شیئا إلاّ أعطاهُ فَلْیَیأسْ مِن النّاسِ کُلِّهِم، و لا یکونُ لَهُ رجاءٌ إلاّ عندَ اللّهِ، فإذا عَلِمَ اللّهُ عزّ و جلّ ذلکَ مِن قلبِهِ لم یَسألِ اللّهَ شیئا إلاّ أعطاهُ . ^۱

۵۹۱۲.عنه علیه السلام :تبَحَّروا ^۲قلوبَکم ، فإنْ أنقاها اللّهُ مِن حرکةِ الواجسِ لسخطِ شیءٍ مِن صنعِهِ ، فإذا وجدتُموها کَذلِکَ فاسألوهُ ما شِئتُم . ^۳

(انظر) بحار الأنوار : 46 / 51 دعاء علیّ بن الحسین علیه السلام «سیّدی بحبّک لی إلاّ سقیتهم الغیث» و استجابته و أیضا : 53 دعاؤه علیه السلام على حرملة و استجابته .

۵۹۱۳.رسولُ اللّهِ صلى الله علیه و آله :أربَعةٌ لا تُرَدُّ لَهُم دَعوَةٌ : إمامٌ عادلٌ ، و والدٌ لولدِهِ ، و الرّجُلُ یَدعو لأخیهِ بظَهْرِ الغیبِ ، و المظلومُ ؛ یقولُ اللّهُ جلّ جلالُهُ : و عِزَّتی و جلالی لأنتَصِرَنَّ لکَ و لَو بَعدَ حِینٍ . ^۴

۵۹۱۱.امام صادق علیه السلام :هر گاه یکى از شما بخواهد که هر چه از خداوند طلب کند به او بدهد، باید از همه مردم چشم امید برکند و جز به خدا امید نبندد . پس ، چون خداوند عزّ و جلّ دانست که او براستى از ته قلب چنین است، هر چه از خدا بخواهد عطایش کند .

۵۹۱۲.امام صادق علیه السلام :دلهاى خود را وارسى کنید . اگر دیدید که خداوند آنها را از خطور هر گونه ناخشنودى نسبت به کارهایى که او مى کند پاک ساخته است (جز رضایت و خشنودى از خدا و کرده‌هاى او در دلتان نمى یابید) در این صورت هر چه مى خواهید از او طلب کنید .

۵۹۱۳.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :دعاى چهار نفر رد نمى شود : پیشواى دادگر ، پدر براى فرزندش ، دعاى انسان براى برادرش در غیاب او، و ستمدیده . خداوند جلّ جلاله مى فرماید : به عزّت و جلالم سوگند که گر چه به طول انجامد ، اما عاقبت انتقام تو (ستمدیده) را بگیرم .

۵۹۱۴.عنه صلى الله علیه و آله :إیَّاکُم و دَعوَةَ الوالِدِ ، فإنَّها أحَدُّ مِن السَّیفِ . ^۱

۵۹۱۵.عنه صلى الله علیه و آله :دعاءُ أطفالِ اُمَّتی مُستَجابٌ ما لَم یُقارِفوا الذُّنوبَ . ^۲

۵۹۱۶.عنه صلى الله علیه و آله :مَن أحسَنَ إلى قومٍ فلَم یُقبِلوهُ بالشُّکرِ فدَعا عَلَیهِمُ استُجِیبَ لَهُ فیهِم . ^۳

۵۹۱۷.الإمامُ علیٌّ علیه السلام :أربَعةٌ لا تُرَدُّ لَهُم دَعوَةٌ : الإمامُ العادلُ لرعیَّتِهِ ، و الوالدُ البارُّ لولدِهِ ، و الولدُ البارُّ لوالدِهِ ، و المظلومُ ، یقولُ اللّهُ عزّ اسمُهُ : و عِزَّتی و جَلالی لأنتصِرَنَّ لکَ و لو بَعدَ حِینٍ . ^۴

۵۹۱۸.الإمامُ الحسنُ علیه السلام :مَن قَرَأ القرآنَ کانَت لَهُ دعوةٌ مُجابةٌ إمّا مُعَجَّلَةً و إمّا مُؤَجَّلةً . ^۵

۵۹۱۹.الإمامُ الصّادقُ علیه السلام :ثلاثُ دَعَواتٍ لا یُحجَبنَ عن اللّهِ تَعالى : دعاءُ الوالدِ لولدِهِ إذا بَرَّهُ ، و دعوتُهُ علَیهِ إذا عَقَّهُ . و دعاءُ المظلومِ على ظالِمهِ ، و دعاؤهُ لِمَن انتصَرَ لَهُ مِنهُ . و رجلٌ مؤمنٌ دعا لأخٍ لَهُ مؤمنٍ وَاساهُ فینا ، و دعاؤهُ علَیهِ إذا لَم یُواسِهِ مع القُدرَةِ علیهِ و اضطِرارِ أخیهِ إلَیهِ . ^۶

۵۹۱۴.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :از نفرین پدر بترسید که آن از شمشیر برنده تر است .

۵۹۱۵.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :دعاى کودکان امّت من ، در صورتى که به گناهان آلوده نشده باشند ، مستجاب مى شود.

۵۹۱۶.پیامبر خدا صلى الله علیه و آله :اگر کسى به مردمى خوبى کند و آنها از وى تشکّر نکنند و او نفرینشان کند نفرینش در حقّ آنان مستجاب مى شود.

۵۹۱۷.امام على علیه السلام :دعاى چهار کس رد نمى شود : پیشواى دادگر در حقّ ملّتش، و پدر صالح در حقّ فرزندش، و فرزند صالح در حقّ پدرش، و ستمدیده . خداوند ، عزّ اسمه ، مى فرماید : به عزّت و جلالم سوگند که حتى اگر زمانى هم بگذرد، سرانجام انتقام تو (ستمدیده) را خواهم گرفت .

۵۹۱۸.امام حسن علیه السلام :کسى که قرآن بخواند دعایى مستجاب دارد ، زود یا دیر .

۵۹۱۹.امام صادق علیه السلام :دعاى سه کس از خداوند متعال پوشیده نمى ماند (مستجاب مى شود) : [اول ]دعاى پدر در حقّ فرزندش، هرگاه نسبت به او نیکوکار [و فرمانبردار] باشد و نفرین پدر در حقّ او، هرگاه وى را بیازارد و نافرمانى کند ، [دوم ]نفرین ستمدیده به ستمگر ، و دعاى ستمدیده در حقّ کسى که انتقام او را از ستمگر گرفته باشد ، [سوم] دعاى مرد مؤمن در حقّ برادر مؤمن خود که به خاطر ما او را کمک مالى کرده باشد، و نفرین او در حقّ کسى که برادرش به وى محتاج شده و او مى توانسته است نیازش را برطرف سازد و نکرده است .